4 CHRONICON
ταῦθα παροίσε. Πέτρος τῆς Ἀλε·ξανδρέων ἐκκλησίας ἐπίσκο- πος ἐν τῷ περὶ τοῦ πάσχα λόγῳ, ὂν Τρικεντίῳ 5) τινὶ γράφει, οὗτινος λόγου καὶ ὁ μέγας Ἀθανάσιος τῆς αὐτῆς ἐκκλησίας γενοι- μένος ἀρχ̓̀ιεπισγ̣οπος τῇ πρπ̀ Ἐπιφάνιον ἐπίσκοπον [ἐπιστολῇ] ὧδέ πως. 5 S ] τΩς. .... μέγα ἔλεος τοῦ θεοῦ ' ἐν. πὰν εὐχα- ριστοῦμεν αὐτῷ, καὶ ὅτι τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας κατέπεμψεν ἡμῖν, ὁδηγήσας ἡμᾶς εἰς τὴν ἀλήθειαν πᾶσαν. διὰ γὰρ τοῦτο καὶ ὁ νενομoθετηΙιένος μὴν τῶν νέων, ἀρχὴ μηνῶν καὶ πρῶτος ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐγνωρίσθη ἡμῖν, καὶ ὑπὸ τῶν na- 10 λαιῶν συγγραφέων τῶν πρὸ τῆς ἁλέoΑσεως τῆς Ἰερουσαλὴμ καὶ ὑπὸ τῶν νέων τῶν μετὰ τὴν ὁλωσιν ἅλωσιν ὁροθεσίαν ἔχειν εἰλι- P 2 κρινεστάτην καὶ καταφανεστάτην, διὰ τὸ μάλιστα ἔσθ' ὅτε μὲν τὸ νέα ἴν τισι τόποις προλαμβάνειν, ἔσθ' ὅτε δὲ ὑστερεῖν τῷ ποτὲ πρώιμα ποτὲ ὄψιμα γενέσθαι, ὥσπερ οὖν καὶ κατ' αὐ- 15 τὴν τὴν ἀρχὴν τῆς πρὸ τοῦ πάσχα νομοθεσίας ἐγίνετο, καθὼς Editio nostra ubi a Parisina (P) discedit, recepta scriptura debetur codici Vaticano (V), nisi alia ex eo affertur. 6. Ante ὡςΡ ponit inscriptionem Πέτρου Ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας καὶ Μάρτυρος, ὅτι ἀπλανῶς ἔταζαν οἱ Ἑβραῖοι τὴν ιδ τοῦ ἁ μηνὸς τῆς σελήνης ἕως τῆς ἁλώσεως τῶν Ἱεροσολύμων. 15. τῷ] τὸ P. Ex Petro Alexandriae Episcopo et Martyre, de eo quod decimam quartam primi mensis Lunae usque ad Hierosolyraorum excidium recte statuerint Hebraei. Q. uandoquidem magna estubique Dei misericordia, hunc benedicamus , et quod spiritum veritatis nobis miserit, deducens nos in omnem veritatem. Ideo quippe mensis novorum a lege inductus, mensium exordium, ac primus inter an- ni menses nobis notus factus est: et ab antiquis Scriptoribus, qui ante, et a posterioribus, qui post Hierosolymorum excidium vixere, sincerissi- mum ac evidentissimum habere terminum demonstratum ὦι: praesertim, qu-jd nova interdum quibusdam in locis praeverti: interduin etiam defici, vel serius fieri praecocia contingat, quomodo erat in ipso ante Pascha 5) Notemushunc hominem, de quo nihil sive in Cangii sive in Petavii editione fragmentorum Petri. MAIUS. 6) En cur apud Cangium p. 4. dicatur ἐν τῇ μνημονευθείσῃ ἐπιστολῇ ; quia scilicet chronici auctor hoc loco, qui deest apud Cangium, epi- stulam iliam iam laudaverat. Porro illae lacunae , quae sunt apud Cangium p. 2., expleri nequeunt a cariosis codicis membranis, nisi quod D. v. 3. legitur in codice εἰς εὔσημον. MAIUS.