78 CHRONICON

τύχην ἐκάλεσεν Καλλινίκην εἰς ὄνομα τῆς παρ' αὐτοῦ σφαγια- σθείσης κόρης. δέ *Ayrjvu)Q βασιλεὺς ἐλθὼν ἐκ τοῦ πολέμου έν τῇ Τυρῷ, καὶ μαθὼν τὴν γενομένην παρ' αὐτοῦ ἐξαίφνης ἔφοδόν τε καὶ ἁρπαγήν, εὐθέως ἐξέπεμψεν τὸν Κάδμον διὰ τὴν Εὐρώπην μετὰ 5 χρημάτων πολλῶν καὶ στρατοῦ. μέλλων δὲ τελευτᾶν αὐτὸς βασιλεὺς Ἀγήνωρ διετάξατο πᾶσαν ἢν ὑπέταξε γῆν μερίσασθαι τοὺς τρεῖς αὐτοῦ υἱούς. καὶ ἔλαβεν Φοῖνιξ τὴν Τυρὸν καὶ τὴν q αὐτῆς ἐνορίαν, καλέσας τὴν ὑπ' αὐτὸν γενομένην γῆν Φοινίκην. ὁμοίως δὲ καὶ Σύρος εἰς τὸ ἰδ́ιον ὄνομα τὴν ἐπι λαχοῦσαν αὐτῷ 10 χώραν ἐκάλεσεν Συρίαν. ὡσαύτως δὲ καὶ Κίλιξ τὸ ἐπιλαχὸν αὐτῷ κλίμα ἐκάλεσεν Κιλικίαν εἰς τὸ ἰδ́ιον αὐτοῦ ὄνομα. Ἐν δὲ τοῖς χρόνοις τῆς βασιλείας τοῦ Φοίνικος ἦν Ἡρακλῆς φιλόσοφος λεγόμενος Τύριος, ὅστις ἐφεῦρε τὴν κογχύλην. ἐωριζόμενος γὰρ ἐπὶ τὸ παράλιον μέρος τῆς Τυροῦ πόλεως εἶδε 15 ποιμενικὸν κύνα ἐσθίοντα τὴν λεγομένην κογχύλην, ὅπερ ἐστὶ μικρὸν εἶδος θαλάσσιον κογχυλιῶδες, καὶ ποιμένα νομίζοντα αἱ- R 102 μάσσειν τὸν κύνα λαβόντα ἀπὸ προβάτου πόκον ἐρέας καὶ καταμάσσοντα τὸ καταφερόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ κυνὸς καὶ βάπτοντα τὸν ndxov. δὲ Ἡρακλῆς προσεσχηκὼς μὴ εἶναι 20 αὐτὸ ατͅμα, ἀλλὰ βάμματος παραξένου ἀρετήν, ἐθαύμασεν ' καὶ γνοὺς ὅτι ἐκ τῆς κογχύλης ἐστὶ τὸ κατιὸν βάμμα τοῦ πόκου, 6. βασιλεὺς αὐτὸς P. 7. ἐπέταξε R. 9. συνορία. P. 2·Ιἰd. cnmovPV. 11. ἐπιλαχὼν PV. 15. ἴδε PV. 1γ. κοχλιῶδεςP. 22. κατιὸν om. P. Jovis neptis, nomine Gortynam nuncupavit. Urbis vero fortunam Calli- nicen appellavit, de virginis a se hic immolatae nomine. Porro Rex Agenor cum ab expeditione Tyrum venisset, audisset- que subitam Tauri irruptionem , abactamque ab eo praedam , statim Cadmum cum multa pecunia militaribusque copiis propter Europam mi- sit. Tandem Rex Agenor moriturus, statuit, ut universa quam subegerat regio inter tres suos filios divideretur. ΑΟ Phoenix quidem Tyrum et circumjacentes oras in sortem habuit , quam de suo nomine Phoenicen appellavit. Syrus pariter quam sortitus est provinciam a suo nomine Syriam, quemadmodum Cilix suam a suo quoque Ciliciam nuncupavit. Ea tempestate qua Phoenix regnabat, vixit Hercules Philosophus, Tyrius cognominatus , qui primus purpuram invenit. Cum enim circa maritima Tyri littora spatiaretur , pastorium vidit canem , qui ostreum, quod Conchylion dicitur, parvumque genus est conchae marinae, man- debat, ac pastorem qui sanguinem emittentem canem observarat, arrepto ex ove vellere, quod ab ore canis profluebat extersit, ipso ex eo tincto vellere.^ Cum id non sanguinem, sed peregrini alicujus liquoris virtutem esse animadvertisset Hercules, obstupuit, statimque acceptam a pastore